İstanbul'un göbeğinde gecenin bi vakti rastladım hayal satan adam'a..
-sahi nerelerdeydin dedim yine aylardır..
-burdaydım dedi !
-daha fazla soru sormadım, daha doğrusu soramadım. Gizemini koruyan, saygımı büyüten bu matemiydi ya zaten.
Takvimler bugün Aralığın 5'ini gösteriyor . İstanbul'da soğuk kendini belli ediyor ama yürek halen daha köz ateşinde yanan kömür gibi parıldıyor. Sakın yanlış anlama gözüm.. Büyük olduğundan değil ben istemediğim için karşılaşmıyoruz seninle! Yoksa, istanbul sana şehir, bana mahalle..
Ben şimdi buraya ne yazim ? "Bir Müptezel'in Hayat'a dönüş hikayesi" desem siz yanlış anlarsınız, "Bir paronoyağın günlüğünden" desem ben yanlış anlarım. Galiba ikisinden de var biraz..
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder