Hayal satan adam - 3

İstanbul'un göbeğinde gecenin bi vakti rastladım hayal satan adam'a..
-sahi nerelerdeydin dedim yine aylardır..
-burdaydım dedi !
-daha fazla soru sormadım, daha doğrusu soramadım. Gizemini koruyan, saygımı büyüten bu matemiydi ya zaten.

Takvimler bugün Aralığın 5'ini gösteriyor . İstanbul'da soğuk kendini belli ediyor ama yürek halen daha köz ateşinde yanan kömür gibi parıldıyor. Sakın yanlış anlama gözüm.. Büyük olduğundan değil ben istemediğim için karşılaşmıyoruz seninle! Yoksa, istanbul sana şehir, bana mahalle..

Vedalar gitmek için değildir...

Bir yolunuz olsun. Çıkın ve gidin.. Vedalar gitmek için değildir aslında, düşüncelerini yenilemek içindir. Gidin özgürce, dönüşünüz güzel olsun.. Ben gittim, hemde çok ! Her dönüşümde ayrı bir güzellik, ayrı bir uyanış oldu. Bugün bu yolları gözüm kapalı gitmekle meşgulüm..

İnsan büyüyünce..

Hayalleri küçülür mü baba ?


Hayaller'den bi şikayetimiz yok, Sen ;

Delimiyim ben ?

Normal Hayat'a dönüş yaparken beynimi yüzlerce anı kemiriyor. Her anı pislik içinde, her anıda bi çaresizlik var, tükeniş var, direniş var. Ama bunlara aldırmayan deli bir ruhum var! Belkide o akıllı ben deliyim. İşte bu gel-git sorularla geçiriyorum son 2 yılımı. Tabii ki oturduğum yerde geçirmedim geçen koca yılı , bir başıma gözümü İtalya sahillerinde açtığımda oldu, Balkan soğuklarında da.. Değiştirmediğim tek şey bir başıma olmamdı!

Denizlere baktıkça bir tebessüm kaplıyordu yüzümü, uçsuz bucaksız gökyüzü eşliğinde Dünya'nın farklı yerlerini keşfederken beynim halen kemirilmekle meşguldü. Daha fazla konuşamıcam, sizi "Time To Say Good Bye" parçasıyla başbaşa bırakıyorum.

Hayal satan adam - 2

2 yıl sonra ilk yazımın üstünden seriyi devam ettirmek adına 2.yazımı yazıyorum.
(via ; Hayal satan adam - 1 )

Hayal satan adam geçen 2 yıl içerisinde yüzbinlerce hayal sattı.. Malesef teknolojiden o aralar uzak olduğum için nice güzel hayalleri sizlerle paylaşmaktan aciz kaldım! Neyse bugün yine bir temmuz gecesinde sizlere mürekkebi bitmiş , nefesimle hayat verdiğim kalemimden yazıyorum. Bu gece , o gece'den eser yok. Bugün şaşkın bakışlarımla anı yaşarken, gözlerimden geçen bir film şeridinde sadece 2 fotoğraf karesi vardı. Sen ve Ben ! İkimiz de ters yönlere doğru gidiyorduk.. Bana sanki içinden; sana birşey söyleyeceğim dön yüzünü diyordun, bu kareyi tamamlayalım sarılarak.. Sonra dedim ki ; benim değilsin artık boşver unut adımı..

Bu hayalimizi Murat beyle taçlandıralım..

18 Mart | Çanakkale Geçilmez !

Çanakkale Zaferimizin 98.Yılı Kutlu olsun. 

2.Yılımızı geride bıraktık..

Balat / Fotoğraf : Murat Sanli

Biraz geç oldu ama 2.yılımızı geride bırakmanın verdiği sevinci ve şaşkınlığı sizle paylaşıyorum.. Koca 1 yıl daha nasıl geçmiş inanın hala şaşkınım. Daha dün gibi aklımda 1.yılımızı geride bırakırken yazdığım yazı. (Bknz :)

Çok yoğun geçen ilk yılın ardından ikinci yılımız durgun geçti işlerimden dolayı. Koca blog'da tek başıma uğraştığım için böyle aksaklıklar olabiliyor ama temin edebilirim ki bu blog ben yaşadıkça, yaşayacak. Belki ayda bir yazı yazılacak, belki haftada bir, ama mutlaka devam edecek! Şimdi nice seneler diliyorum bu blog adına. ALLAH hepimiz için hayırlı bir yıl nasip etsin.

Müslüm Gürses..

Böylesi sevdiğin için 
Bir kördüğüm oldu için 
Ağlıyorsun için için 
Demedim mi sana gönül..

http://www.ntvmsnbc.com/id/25426222/

Başını hep dik tut..

Cezayir Körfezi

"Doğduğum ama yaşamımı sürdüremeyeceğim bu kıyıları, bu akşam belleğime iyice yerleştirmeliyim."